Καλησπερα σας
Υπάρχουν τόσα πολλά θεματα στην επικαιρότητα με τα οποία σκεφτομαι εδώ και μέρες ότι θα ήθελα να ασχοληθώ που πραγματικα κάποιες στιγμες λεω να τα βάλω σε μια κληρωτίδα και να τραβήξω ενα στη τύχη. Τελικα αποφάσισα κι εγω να ασχοληθω με το τόσο πονεμένο θεμα της γυναικοκτονίας προσεγγίζοντας το όμως με έναν διαφορετικό τροπο.Θα ηθελα να μιλήσω για την ευθύνη της γυναίκας και φυσικά δεν μιλαω για τα θυματα!!! (μην με πετροβολήσετε οι φεμινιστες!!).
Μιλάω για την ευθύνη που έχει μια γυναίκα πρωτίστως ως μάνα και αφετέρου ως μέλος της κοινωνίας. Είναι δεδομενο ότι το μεγαλύτερο, το πρωτο σχολείο για ένα παιδί είναι το σπίτι, στο οποίο την κυρια και βασική διαπαιδαγώγηση την έχει συνήθως η μητέρα. Ποια όμως η σχέση της μάνας με το γιο, ειδικα της Ελληνίδας μάνας, τι μηνύματα του περνάει, με τι αρχές και τι αξίες το μεγαλώνει;
"Τα Μηνύματα της Μητρότητας: Η Επίδραση των Γυναικών στην Ανάπτυξη των Γιων τους"
Πόσες λοιπόν μανούλες μαθαίνουν τα παλικάρια τους να τα εχουν όλα ετοιμα στο χέρι ; Φαγητό μαγειρεμένο, ρούχα πλυμένα και σίδερωμενα, τα πάντα όλα ετοιμα για να μην κουραστεί ο κανακάρης τους και δεν φτάνει που τους μαθαίνουν ετσι οι ιδιες,εχουν και την απαίτηση η μελλοντική συζυγος να είναι παραδουλεύτρα για τον ανδρα τον πολλά βαρύ, ο οποίος, κατα τ’ άλλα αν μείνει μια μέρα μονάχος ουτε ενα αυγο δεν μπορεί να βράσει.
Κι ας πούμε ότι αυτό είναι το λιγότερο, (που δεν είναι) , από τη μανία, λατρεία, ψύχωση της Ελληνίδας μανας με το γιο, προκύπτουν άλλα θέματα. Καταρχήν έχει πάντα δίκιο. Κατά δεύτερον τα ξέρει όλα. Όλοι τριγύρω είμαστε ανάξιοι μπροστά στο μικρό της Θεό. Οτι έχει κάνει εχει στεφθεί με απόλυτη επιτυχία,είναι ο βασιλιας του κόσμου. Για να μην μιλήσουμε για το κράξιμο που τρώει κάποια κοπέλα αν τολμήσει και χωρίσει, απαρνηθεί ή αντισταθεί στην γοητεία του γιόκα τους. Φωτιά θα πέσει να τις κάψει. Κι ετσι εκείνος μαθαίνει να μην δέχεται το ΟΧΙ, να θεωρεί ότι εχει πάντα δίκαιο και κατ’ επεκταση να μην αναλαμβάνει ποτέ τις ευθύνες του. Με αποτέλεσμα η συμπεριφορά του και οι αντιδράσεις του πολλές φορές να επιφέρουν μέχρι και θανάσιμες συνέπειες!!!
Φυσικά θα πρέπει να τονίσω εδώ ότι μιλάω για τις περιπτώσεις που όντως συμβαινει αυτό. Στο δικό μου περιβάλλον όλες οι μανάδες, όση αδυναμία κι αν εχουν στους γιους τους εκτός από καλές μανάδες, ειναι όλες φοβερές πεθερές για νύφες και γαμπρους. Επομένως κοντινό παράδειγμα δεν έχω. Αυτά όμως συμβαίνουν παντού γυρω μας και σίγουρα όλοι έχουμε τουλάχιστον ένα παράδειγμα.
"Γυναικεία Αλληλεγγύη: Η Σημασία της Στήριξης σε Δύσκολες Στιγμές"
Η ευθύνη μιας γυναίκας ωστόσο δεν περιορίζεται στο ρολο της ως μητέρα ενός άνδρα, αλλα πολύ συχνα η στάση της δημιουργει πρόσφορο έδαφος για την υπονόμευση άλλων γυναικών. Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε για έναν χωρισμό : “διέλυσε το σπίτι της”, “Δεν ήταν καλή συζυγος”, ” Ήταν ανοικοκυρευτη”.Ακομα και αν η γυναίκα έχει υπάρξει θυμα απιστίας, φταίει γιατι “είναι τοσο χαζη που τα εκανε όλα κάτω από τη μύτη της “, ” δεν ηξερε να τον κρατήσει ” και άλλα πολλά.
Το πιο τρομακτικό όμως ειναι όταν γίνονται βορά του κατα σπαραγμου τους, γυναικες-θύματα, παρενόχλησης βιας η και δολοφονίας. Διότι πολυ συχνά σε τετοιες περιπτώσεις αντι να δουμε την γυναικεία αλληλεγγύη σε δράση, βλέπουμε όλες εκείνες τις “καθώς πρέπει ” κυράτσες να ανοίγουν το στομα τους και να εξαπολύεται Ένας όχετός. Μερικά από αυτά: “Πηγαινε γυρεύοντας “, ” Μα ντύνεται μια αξιοπρεπής γυναίκα, ετσι; “, “Τι δουλειά ειχε τέτοια ώρα σε μπαρ;”
Δεν θα μπορέσω ποτε να καταλάβω γιατί και πως καταντήσαμε ετσι σαν κοινωνία. Τι είναι αυτό που μας ωθεί προς την καταστροφη. Πως οι γυναικες θα νιώσουν ασφαλεις και δυνατές απέναντι στους άνδρες όταν άλλες γυναικες παραμονεύουν στη γωνια ετοιμες να τις κατασπαράξουν με την πρώτη ευκαιρία ;
Πως θα βρουν τη δυναμη να μιλήσουν όταν φοβούνται ότι θα βρουν αντίκρυ τους χιλιάδες σηκωμένα δαχτυλα και μια ορδή από κατηγορίες; πως θα σηκώσουν ανάστημα στον εχθρο όταν ο “Φίλος” ειναι “απέναντι” . Γιαυτό όλες εσείς, που την επόμενη φορά θα πείτε ή ακόμα και θα σκεφτείτε κάτι από τα παραπάνω… σκεφτείτε επίσης πως στη θέση των γυναικών αυτών, θα μπορούσατε να είσαστε ή ακομα και να γίνετε εσείς, η κόρη σας, η μητέρα σας, ή αδερφή σας η ανιψιά σας, η κολλήτή σας. Γιατί τα θύματα δεν έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά….
Κλείνοντας, διαβασα κάπου: “γιατι να μάθουμε εμείς στις κόρες μας να προστατεύουν τους εαυτους τους, και να μην μάθετε εσεις στους γιους σας να φέρονται έτσι ωστε ναμην νιώσουν ποτέ αυτη την αναγκη” ; ερχομαι λοιπον εγω και προσθέτω
Να μάθετε όλοι στα παιδια σας, ανεξαρτήτως φύλλου, να είναι ανθρωποι και να σεβονται εξίσου την ανθρώπινη ζωη με την προσωπικότητα του άλλου.
4 Comments