Καλησπέρα σε όλους σας! Μετά από ένα Σαββατοκύριακο που με γέμισε χαρά και πολλά συναισθήματα για τον γάμο του παιδικού μου […]
Συνέντευξη με……… τον εαυτό μου-Μέρος δεύτερο
17 χρόνια….
Φέτος κλείνουμε 17 χρόνια από το χαμό της αγαπημένης μου θείας… και τα συναισθήματα παραμένουν τα ίδια. Το τσίμπημα στην καρδιά, ο κόμπος στο λαιμό… το βάρος στο στομάχι … […]
Μια συναυλία, μια σειρά κι ένα βιβλίο…
Ο Σεπτέμβρης ήδη έχει μπει κι εγώ δεν έχω κάνει ακόμα καμιά ανάρτηση. Από την μέρα που επέστρεψα προσπαθώ να μπω ξανά σε ρυθμούς… μη καλοκαιρινούς. Σε ρυθμούς προσαρμογής στην καθημερινότητα. Στην πρώτη ανάρτηση του μήνα λοιπόν θα σας μιλήσω για την πολυαναμενόμενη συναυλία της αγαπημένης μου Καίτης Γαρμπή, που παραβρέθηκα σχεδόν 10 μέρες πριν, θα σας παρουσιάσω μια σειρά που παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες καθώς επίσης κι ένα εκπληκτικό βιβλίο που διάβασα πρόσφατα. […]
Ιστορίες της Νύχτας 2 – Συζήτηση με το Φεγγάρι (Κωμικογράφημα)
Μιας που απόψε έχει Πανσέληνο που όλοι γνωρίζουμε ποοοοοσο πολύ την αγαπάω(😡😡😡), σας κάνω repost μια παλιότερη ανάρτησή μου. Πρόκειται […]
Back 2 the city…
Πίσω στην βάση μου λοιπόν… ! Ωραίες οι διακοπές δεν λέω! Και κοιμηθήκαμε και ξεκουραστήκαμε… και τα μπάνια μας τα […]
[Repost]Συνεντευξη με……… τον εαυτό μου-Μέρος πρώτο
Τα μπλογκοπαίχνιδα πάντα μου άρεσαν πολύ, ειδικά όσα όσα δίνουν μια ευκαιρία για ενδοανασκοπηση. Το παρόν blogoπαίχνιδο αφορά μια συνέντευξη από τον εαυτό μας. Προέρχεται από ένα blog του εξωτερικού και έχει συνολικά 30 ερωτήσεις, από τις οποίες θα δείτε εδώ τις 15. Προσεχώς και το δεύτερο μέρος. […]
Μια διακοποανάρτηση!
Καλησπέρα σε όλους!!! Ελπίζω η σημερινή ανάρτηση να σας βρίσκει όλους σε διακοπές και άδεια!!! Δεν κατάφερα να αναρτήσω κάτι […]
Το μετά φοβάμαι….
Aimee Vogelsang Δεν είναι μόνο οι 91 νεκροί που διαρκώς αυξάνονται που με τρομάζουν. Δεν είναι μόνο οι στάχτες και […]
Ο χρόνος σταμάτησε στο Μάτι….
Το τελευταίο διήμερο οι οθόνες μας, γέμισαν εικόνες σκληρές, ασύλληπτες, εικόνες που δεν τις χωρά ο ανθρώπινος νους. Φλόγες, αποκαΐδια, στάχτες, απανθρακωμένοι άνθρωποι, άνθρωποι που παλεύουν για την ζωή τους, που κλαίνε για τους κόπους και τις περιουσίες τους, που ψάχνουν απελπισμένα τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Σκηνές που νομίζεις ότι βγαίνουν από κάποιο θρίλερ σαν εκείνα τα φρικαλέα που βλέπουμε στο σινεμά και παρακαλάς μέσα σου: «κάνε Θεέ μου να πέσουν οι τίτλοι τέλους και να είναι όλα ένα ψέμα…μια ιστορία». Κι όμως δεν είναι. Είναι μια φριχτή πραγματικότητα […]
My 38th Birthdays ή … τι με δίδαξε η ζωή…
Χθες έκλεισα τα 38 και συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά πόσο γεμάτη είναι η δική μου ζωή. Γεμάτη από όλα… από γέλιο, από κλάμα, από χαρά, από λύπη, από ευτυχία, από απώλειες, από πολύ πολύ αγάπη, από ταξίδια, από ανθρώπους, από πολλές πολλές δυνατές στιγμές. Χθες έκλεισα τα 38 και για άλλη μια φορά μέτρησα αυτούς που έφυγαν κι αυτούς που έμειναν και αν και έχω πληγωθεί από κάποιες «φυγές» είμαι πολύ ευχαριστημένη από τον τελικό απολογισμό. Γιατί όσοι έχουν μείνει μου αποδεικνύουν συνεχώς πόσο με αγαπάνε και πόσο τυχερή νιώθω που τους έχω στη ζωή μου. Επίσης αν και είχα πολλές «αναχωρήσεις» από το αεροδρόμιο της ζωής, είχα και πολλές νέες «αφίξεις». […]
